Het moment waarop twee harten één toekomst kiezen

Zo ver gekomen

Gedicht voor Inge en Davy. Voorgedragen door Lisalotte.

Een dag vol licht, maar ook van rouw. Vier dagen voor het jawoord - zo rauw. Een broer verloren veel te vroeg, toen als al in bloei en in beweging sloeg.

De bruiloft kwam zoals gepland, maar met verdriet als onderrand. Toch zeiden jullie stil: ik wil, met liefde - dapper, zacht en stil.

De jaren volgde één voor één, met kleine stapjes om jullie heen. Een zoon, een dochter - een warm gezin, waar echte liefde groeit van binnenin.

En nu herhalen jullie dit gebaar, in eenvoud, in het licht van elkaar. Geen zaal, geen feest. geen groot vertoon, maar hand in hand, vertrouwd en gewoon.

Een nieuw begin, met wie telt: de liefde die al zo lang geldt. een jawoord, zacht maar krachtig klein, voor alles wat ooit was - en wat zal zijn.

©2025 Woorden mogen reizen, geloften, toespraken, gedichten mag je delen zolang je de bron vermeldt: Verwoordt door Lisalotte. Foto's blijven thuis - deze mogen niet zonder toestemming gebruikt of gedeeld worden.

Gedicht voor mijn dochter. Voorgedragen door haar moeder.

Lief kind van mijn hart, ik kijk naar jou vandaag - stralend, sterk, zoals ik je ken, zoals ik je hebt leren bewonderen.

Je hebt zoveel gedragen, zoveel getrotseerd. Dagen van wachten, nachten vol vragen. En toch stond jij steeds weer op. Met hoop in je ogen, en vuur in je ziel.

Die rotziekte heeft je lichaam geraakt, maar nooit je geest, nooit je lach, nooit jou verlangen om te leven, om te dromen - en om lief te hebben.

En kijk nu. Vandaag kies jij voor de liefde, voor de toekomst, voor hem - die naast je stond in storm en stilte, die bleef, en die jou verdient.

Je trouwjurk is geen symbool van sprookjes, maar van waarheid. Van overleven, van vechten, en van eindelijk... leven.

Lieve dochter, ik geef je geen adviezen, je hebt het leven al zo dapper omarmd. Ik geef je mijn zegen, mijn trots, en mijn eindeloze liefde.

Ga, mijn kind - deze wereld in als vrouw, als bruid, als prachtige, krachtige ziel die je altijd al was.

En weet: achter jou staat altijd de vrouw die jou het leven gaf, en die heel haar hart vol trots aan je meegeeft vandaag.

Gedicht voor Renate. Voorgedragen door haar vader.

Vandaag geef ik je weg - al weet ik: je was nooit echt van mij, je was van het leven, van je dromen, van je eigen zachte kracht.

Als klein meisje al stond je met open armen in de wereld, vol zorg, vol licht. Je hart wist altijd wat goed was - en nu heeft het gekozen.

Een man van zesendertig, die bij je past als de stad bij de grachten, die je ziet zoals je bent, die jou liefheeft zoals jij verdient.

Jij - verpleegkundige met gouden handen, jij - die weet wat het is om echt te zorgen. Voor mensen wie jij liefhebt. En hij? Hij hoort nu ook bij die kring.

Je houdt van de stilte van het bos, van het ritselen van de bladeren, maar ook van onze drukke tafel waar verhalen over tafel gaan en het leven gedeeld word met een lepel liefde. En vandaag schuift hij aan - voorgoed.

Lieve dochter, ik geef je weg, ja, maar ik blijf je vader - en ik blijf je dragen, zoals jij hem nu draagt en hij jou. Ga samen. In liefde. In vertrouwen. En weet: de natuur, de stad, de familie, ze lopen met jullie mee.

Een begin dat nooit eindigt.

Gedicht voor Davy. Voorgedragen door een vriend.

Nou buurman.. Ja buurman. Voor Davy van je buurman.

Vandaag is het zo ver, jullie hebben Ja gezegd, en ik mag wat zeggen heel oprecht. Niet als spreker, niet als gast op een stoel. Maar als buurman en dus als vriend - met gevoel.

Want wat wij samen hebben, dat is uniek, niet zomaar een vriendschap - nee iets authentiek. We dragen hoedjes, praten in toon, en klussen erbij alsof het nergens over gaat gewoon.

Nou buurman.. Ja buurman, dat is hoe het gaat, twee klussers zonder plan maar altijd paraat. Een kastje wat scheef hangt, verf op ons gezicht, maar lachen doen we altijd- verplicht.

Want met jou is het nooit saai of normaal, met jou is het altijd een goed verhaal. Een echte vriend - uniek en speciaal.

Je bent grappig, oprecht, een man van je woord. En ook een beetje maf, echt ik heb het gehoord.

Samen zijn we een duo, niet te stoppen, we boren verkeerd, we blijven maar kloppen. Maar onze vriendschap die staat als een huis, ook al zetten we per ongeluk de boormachine op een muis.

Deze dag heb ik samen met mijn lief, met liefde geregeld - speciaal voor mijn buurman hier. Want jij verdient dit, dit moment vol geluk, met Inge jou vrouw, jullie toekomst en wat een STUK!

En Inge wat ben jij een kracht, een vrouw die leeft, die vecht en lacht. Je hebt gestreden - je hebt het gedaan. En Davy die mag zijn handen dichtslaan.

Dus laten we proosten - op liefde en trouw, op vriendschap met hoedjes en verf op je mouw. Op Ja buurman, als levenstaal, op een band die blijft tot het aller laatste verhaal.

"Ik kan niet genoeg zeggen over de prachtige dag die wij hebben beleeft, met familie en vrienden. De woorden van Lisalotte hebben onze dag compleet gemaakt. Van toespraak en geloften tot gedicht, het was ontroerend mooi."

Davy en Inge